Kjartan Sæmundsson

Hvað er fólk endalaust að væla um þjóðaratkvæðagreiðslu um hin ólíklegustu mál. Við erum með ríkistjórn sem stjórnar landinu. Látum hana gera það.

Íslendingar eiga auðvitað að borga Æseifið. Ekki spurning. Þetta er ein afleiðing óstjórnar BófaFLokkanna tveggja sem stjórnuðu landinu meira eða minna síðustu 2 áratugina fyrir hrun. Þessir BófaFLokkar voru við völd vegna þess að Íslendingar sjálfir kusu þá sjálfir. Atkvæðisréttinum fylgir töluverð ábyrgð sem fáir virðast gera sér grein fyrir. 

Einkennilegur andskoti að meirihluti Íslendingar vilja nú, samkvæmt skoðandakönnunum, fá þessa sömu BófaFLokka aftur við völd.

Auðvitað eigum við að reyna að komast inn í ESB. Ekki spurning. Auðlindirnar hafa hvort eð er verið á hendi fárra sem hafa braskað með þær.

Hættið svo þessu nöldri og gerið ykkur glaðan dag. . . . . . !

	Vilja þjóðaratkvæði
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það þarf heldur betur að HREINSA TIL á Alþingi Íslendinga.

	Ísland hreinasta land í heimi
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

 „Ég er búinn að fylgjast með þessu í 50 ár. Þetta er ógeðslegt þjóðfélag, þetta er allt ógeðslegt. Það eru engin prinsipp, það eru engar hugsjónir, það er ekki neitt. Það er bara tækifærismennska, valdabarátta." Styrmir Gunnarsson, fyrrverandi Morgunblaðsritstjóri, í skýrslunni rannsóknarnefndar alþingis. sjá pistil Eiríks Guðmundssonar hér > >

	Vilja að varaformaðurinn víki
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

SÁÁ hefur í mörg ár þurft að  reka sína starfsemi án nægjanlegs fjárstuðnings frá hinu opinbera. Í umræðunni er árangur samtakanna oft dreginn í efa. Ég hef notið góðs af starfsemi þeirra og tel mig hafa náð bata fyrir tilstuðlan þeirra. Í október s.l. mætti ég á einn af baráttufundum SÁÁ, gegn yfirvofandi niðurskurði á fjárlögum. Á þeim fundi spurði ég sjálfan mig gæti lagt af mörkum til  hjálpar samtökunum í baráttunni við niðurskurðarhnífinn.

Það var þá sem mér batt það í hug að skrifa blaðagrein um síðustu orrustu mína við Bakkus. Spurningin sem vafðist fyrir mér var bara hvort það sé rétt að opna sig svona á opinberum vettvangi. Það vafðist nokkuð fyrir mér. Flest allir sem ég þekki vita hvaðan ég er að koma og eftir samráð við fólkið mitt þá ákvað ég að láta slag standa. Greinin mín „Gæfan að taka leiðsögn“ birtist í Morgunblaðinu fimmtudaginn 17. desember s.l.

Í blaðagreininni reyni ég að lýsa minni líðan á endasprettinum í viðureigninni við Bakkus, hvað gerðist og hvernig lífi ég lifi í dag. Auðvitað er ekki hægt að að gera svo stórum og áhrifaríkum kafla í lífi mínu nægjanleg skil í stuttri blaðagrein. Ég vonast því að mér auðnist sá kraftur sem þarf til þess að halda áfram á sömu braut og þessi grein megi verða upphafið á stærri verkum.
Að lokum má til gamans geta þess að ritstjórnargrein Morgunblaðsins daginn eftir fjallaði um niðurskurð ríkisins til SÁÁ og var vitnað beint í greinina mína og þar segir m.a:

 „Björgunarbáturinn SÁÁ hafði á seinasta augnabliki bjargað honum úr brimskaflinum. Það mátti ekki tæpara standa. Það hefði SÁÁ ekki getað gert án þess að fá til þess stuðning, jafnt frá einkaaðilum og hinu opinbera. Hinn sameiginlegi sjóður landsmanna kostaði því björgunarafrekið að hluta.“

Vonandi hefur barátta stuðningsmanna SÁÁ skilað árangri og hætt verði við boðaðan niðurskurð til samtakana.

Greinina mína er hægt að lesa á http://augnablik.com undir linknum „Greinar og önnur skrif“ vinstramegin á síðunni.